Stosowanie specjalnych zbiorników na gnojowicę i gnojówkę jest wymagane przepisami prawa i konkretną ustawą “O nawozach i nawożeniu”. Ciężko sobie wyobrazić, aby takowe się nie znajdowały w każdym gospodarstwie rolnym, w którym utrzymywane są zwierzęta. Oczywiście chodzi tu głównie o świnie, krowy czy konie i owce. Każde z nich wytwarza odchody, które muszą być w odpowiedni sposób utylizowane. Rolnicy najchętniej wykorzystują je do nawożenia pól.

Przechowywanie czy też przetrzymywanie przefermentowanej gnojowicy lub gnojówki musi odbywać się w specjalnych warunkach. Producenci zbiorników przygotowali zatem szeroką ofertę zbiorników, które spełnią wymagania każdego gospodarstwa rolnego. Jakie zatem są rodzaje zbiorników? Jaka powinna być ich konstrukcja?

Konstrukcja zbiorników na gnojowicę i gnojówkę

Na polskich gospodarstwach najczęściej można spotkać zbiorniki betonowe lub żelbetonowe. Jednak materiał ten musi spełniać konkretne wymogi. Przede wszystkim musi być szczelny, aby azotan zawarty w odchodach nie zatruwał gleby. Ponadto musi być mrozoodporny, wodoodporny, a także odporny na korozję.

Dla zwolenników innych materiałów na rynku znajdują się zbiorniki wykonane z PCV, a także włókna szklanego zbrojonego. Jednak najlepszym i najczęstszym wyborem okazują się zbiorniki betonowe, które posiadają grube fundament. Należy nadmienić, że nie powinny się one znajdować w bliskiej okolicy drzew, upraw rolnych, a także szlaków komunikacyjnych.

Zbiorniki naziemne

Budowa zbiorników naziemnych jest prosta, a z pewnością do jednych z ich zalet zalicza się możliwość zarówno zamknięcia jak i otwarcia zbiornika. To nie jedyne zalety jakie należy przedstawić. Ich lekka konstrukcja sprawia, że można je rozkładać i montować w innym miejscu.

Najczęściej zbiorniki naziemne przyjmują okrągły kształt, a podstawa jest betonowa. Obudowa stworzona jest ze stali nierdzewnej. Minimalna pojemność jaką mogą mieć jest szesnaście metrów sześciennych. Oczywiście można je umiejscowić nie tylko w pobliżu gospodarstwa, ale także w dalszej odległości. Należy jednak pamiętać, że rodzi to kolejne koszty w postaci zakupu pompy do transportu odchodów w celu uzupełnienia zbiornika.

Zbiorniki podziemne

Zbiorniki podziemne wykorzystują tak zwany samospływ podziemny odchodów zwierzęcych, które trafiają do nich specjalnymi kanałami. Niestety trzeba wspomnieć o ich dużej wadzie. Otóż nie ma możliwości transportowania ich z miejsca na miejsce jak choćby w przypadku zbiorników naziemnych, gdyż w całości znajdują się w gruncie.

Sama budowa to także duże przedsięwzięcie. Należy przede wszystkim sprawdzić stan wód gruntowych, aby można było bezpiecznie osadzić zbiornik. Jeśli znajduje się ona na wysokim poziomie nie ma obaw. Za dodatkową opłatą firma stawiająca zbiornik wykona osuszanie gleby.

Zbiorniki zagłębione częściowo i laguny

Zbiorniki częściowo zagłębione posiadają te same zalety, co zbiorniki naziemne. Atutem jest możliwość transportowania ich z miejsca na miejsce oraz brak konieczności przejmowania się poziomem wód gruntowych.

Laguny nie są jeszcze popularne w Polsce. Ich prostota montażu polega na wykopaniu prostokątnego dołu, który w miejscu przyjmowania gnojowicy i gnojówki będzie głębszy. Na dnie wysypuje się piasek na wysokość trzydziestu centymetrów, a na nim kładzie folie termozgrzewalna. Odchody za pomocą specjalnie doprowadzonego węża wlewane są do środka folii, co gwarantuje, że są one szczelnie magazynowane.